Wzniesiony jako klasztorny w latach 1773-87 staraniem Michała Radziwiłła i jego żony Katarzyny z Sobieskich, siostry Jana III Sobieskiego, zapewne wg projektu Augustyna Locciego Młodszego. Uposażony przez Annę z Sanguszków. W latach 1875-1915 cerkiew prawosławna następnie kościół garnizonowy. Po 1919 świątynia parafii wojskowej pw. Krzyża Świętego. W latach 1940-44 skład amunicji. Obecnie klasztorny Braci Mniejszych Kapucynów. We wnętrzu malowidła na sklepieniach z 4 ćw. XVII w.